در جست و جوی آب ...

به نام خدا

   سلام بر تو ...

                  ای راه خداوند ...

                            که هر کس به آن نرود ، تباه می شود !
 
                                                                     « عبارتی از اذن دخول سرداب مطهر »

شما به عهد خود وفا کنید ، ما هم به عهد خود وفا می کنیم .

شکی نیست که رهبری پیشوایان الهی ، برای هدایت عامه ی مردم است و این امر در صورتی

محقق می شود که زمینه ی گسرده برای پذیرش آن از ناحیه ی مردم نیز فراهم باشد ؛ یعنی

همان چیزی که تا کنون ، فقدانش باعث طولانی شدن غیبت امام زمان ( علیه السلام ) شده

است و بی تردید محدودیت ها و ناسپاسی های مردم ، خصوصا از دوره ی امامت امام جواد ( علیه

 السلام ) به بعد ، کم کم عرصه را برای فعالیت ائمه ی اطهار ( علیهم السلام ) تنگ تر کرده و این

مسائل ، زمینه را برای سکوت و گوشه گیری و زندانی شدن و حتی تبعید و بالاخره شهادت

مظلومانه ی ایشان فراهم کرد ؛ علاوه بر این در طول تاریخ ، این مسئله تا به آنجا پیش رفت که

امام آخرالزمان را در پشت پرده ی غیبت قرار داد . این ناسپاسی ها و بی لیاقتی ها از جانب مردم

 ، برای مدت طولانی ، آن ها را از فیض وجود امام زمان شان محروم ساخت .

بی تردید باید گفت که در واقع علت اساسی غیبت طولانی آن حضرت همین امر است که هنوز آن

 زمینه و احساس نیاز در دل مردم و نیز پذیرش عمومی کامل از جانب آن ها ایجاد نشده است ؛ که

 ان شاء الله با حصول آن زمینه و آمادگی قلبی برای پذیرش حضرت و یاری جانانه اش این هدف به

انجام خواهد رسید .

امام رضا ( علیه السلام ) در جمله ای زیبا تکلیف متقابل امام و امت را در این بعد چندین ترسیم می

 کند : « بدانید که ما بر گردن شما حقی داریم در پیشگاه پیغمبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و

سلم ) و شما نیز بر ما حقی دارید ؛ پس آن گاه که شما حق ما را ادا کردید ، در واقع ما را به حق

تان دلالت دادید ؛ پس آن گاه بر ما نیز ادای حق شما واجب می شود . » بنابراین داعیه ای وجود 

 ندارد که با وجود آمادگی و تبعیت و فرمانبرداری از ناحیه ی مردم ، امام زمان ( عجل الله تعالی

فرجه الشریف ) پا به عرصه ی ظهور نگذارند و در پس پرده ی غیبت طولانی و مهجوریت غمبار به سر

 برند که خود نیز از این وضع نگران و حتی گریانند و برای ظهور خود دعا می کنند . ... بعد دیگر علت

 غیبت امام زمان ( علیه السلام ) و طولانی شدن آن را می توان در اسرار ناگفته ای جست و جو

کرد که علمش نزد خدا است و واقعا علم و درک ناقص ما نوع بشر به آن دست پیدا نخواهد کرد :

« وَ مَا أوتِیتُم مِن العِلم ِ إلا َ قَلِیلا ً » .

از جمله علل دیگر برای غیبت طولانی حضرت ، می توان به بعد گزینشی آن رسید که شاید حضرت

 می خواهد مردم را برای مدت طولانی مورد امتحان و آزمایش سختی قرار دهد تا بتواند سره را از

ناسره و خالص را از ناخالص جدا کند و منتظران و موالیان واقعی خود را از میان مردم برگزیند ؛ چنان

 که پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله ) فرمود : « لِیَغَیبنّ عَنهُم تمییزا ً لاهل الضّلالة » : « امام زمان از

 مردم غیبت طولانی خواهد کرد ، تا اهل نفاق و افراد سست ایمان و گمراه را از پیروان حقیقی

ائمه ( علیهم السلام ) و تسلیم شدگان در برابر مقام امام ( علیه السلام ) جدا سازد . »

خورشید مکه ( شماره ی 33 )

ای دل چه اندیشیده ای در عذر آن تقصیرها

زان سوی او چندان وفا ، زین سوی تو چندین جفا ...

یا حق ...

گشته بو جمعده گلمدی سن

اَیْنَ الشُّمُوسُ الطّالِعَهُ  

اَیْنَ الْاَقْمارُ الْمُنیرَهُ

 اَیْنَ الْاَنْجُمُ الزّاهِرَهُ

 اَیْنَ اَعْلامُ الدّینِ وَ قَواعِدُ الْعِلْمِ

 اَیْنَ بَقِیَّهُ اللهِ الَّتی لا تَخْلوُ مِنَ الْعِتْرَهِ الْهادِیَهِ . . .

 لَیْثَ شِعْری اَیْنَ اسْتَقَرَّتْ بِکَ النَّوی بَلْ اَیُّ اَرْضٍ تُقِلُّکَ اَوْ ثَری اَبِرَضْوی اَوْ غَیْرِها اَمْ ذی

طُوی

 عَزیزٌ عَلَیَّ اَنْ اَرَی الْخَلْقَ وَ لا تُری وَ لا اَسْمَعَ لَکَ حَسیساً وَ لا نَجْوی

 عَزیزٌ عَلَیَّ اَنْ تُحیطَ بِکَ دُونِیَ الْبَلْوی وَ لا یَنالَکَ مِنّی ضَجیجٌ وَ لا شَکْوی

 بِنَفْسی اَنْتَ مِنْ مُغَیَّبٍ لَمْ یَخْلُ مِنّا

 بِنَفْسی اَنْتَ مِنْ نازِحٍ ما نَزَحَ عَنّا

 بِنَفْسی اَنْتَ اُمْنِیَّهُ شائِقٍ یَتَمَنّی مِنْ مُومِنٍ وَ مُوْمِنَهٍ ذِکِرا فِحِنّا

 بِنَفْسی اَنْتَ مِنْ عَقیدٍ عِزٍ لا یُسامی . . .

یَابْنَ اَحْمَدَ سَبیلٌ فَتُلْقی هَلْ یَتَّصِلُ یَوْمُنا مِنْکَ بِعِدَهٍ فَنَحْظی ؟

 . . .

"فرازی از دعای ندبه"

 التماس دعا

مهدی موعود

"به نام خداوند منتظران"

چه خوش است اگر ببینیم،رخ دلگشای مهدی

چه خوش است اگر نماییم،سر و جان فدای مهدی

چه خوش است اگر بیفتد،سر عاشقان به پایش

تن و دل شود غبار ِ ره خاک پای مهدی

چه خوش است اگر ز کویش،برسد به ما نشانی

که نهیم رو بدان سو، ز پی لقای مهدی

چه خوش است اگر نماید، شه ما به ما نگاهی

مس قلب تیره گردد، چو طلا صفای مهدی

چه خوش است اگر تکلم بنماید و تبسم

که به روح ، روح بخشد، دم جانفزای مهدی

چه خوش است اگر ز لطفش ، بکند به ما عطایی

که فزون بود ز احصاء ، کرم و سخای مهدی

چه خوش است لحظه ای که ، به ظهور حق برآید

دل عاشقان رباید ، رخ دلربای مهدی

چه خوش است آن دمی که ، شه ما خطابه خواند

ز فضای عالم آید ، همه جا صدای مهدی

چه خوش است او به قرآن لب نازنین گشاید

ز فصاحتش روان ها بشود ، فنای مهدی

چه خوش است حضرت او چو نماز حق گزارد

به وی اقتدا نماییم ، همه در قفای مهدی

چه خوش است روزگاری که بساط شهریاری

همه جا به نام مهدی ، همه جا صدای مهدی

چه خوش است در ظهورش، همه گرد هم برآییم

به شعار جاودانی ، به سر لوای مهدی

چه خوش است زندگانی ، به ظهور دولت حق

که جهان شود سراسر، همه از برای مهدی

چه خوش است اجتماعی ، که اساس کفرو بدعت

ز جهان زدوده باشد، ید رهنمای مهدی

چه خوش است دوستان را ، که جهانیان درآید

به حکومت الهی ، همه در ولای مهدی

چه خوش است حال جمعی که خودش دعا بخواند

به دعای او بنالند، همه با دعای مهدی

چه خوش است دردمندی ، که طبیب و چاره سازش

بود آن جمال و حسن ِ رخ حقنمای مهدی

چه خوش است دادن جان ، به هزار بار ما را

که دم رحیل افتد سر ما به پای مهدی

چه خوش است اگر تحقق بپذیرد آرزوها

مگذار حسرت آن ، به دل ای خدای مهدی

چه خوش است اگر به ماها ، کند از کرم نگاهی

که بود همیشه اورا ، همه جا ثنای مهدی

عبد عاصی

و او تاریکی را خواهد شکافت ...

بسم الله الرحمن الرحیم

امام علی ( ع ) : ارزش و منزلت هر کس به اندازه ی معرفت اوست .

امام صادق ( ع ) : کسی که بدون معرفت امام بمیرد به مرگ جاهلی از دنیا رفته و کسی

 که با معرفت امامش بمیرد ، درک نکردن زمان ظهور به او ضرری نمی زند و مانند

کسی است که همراه حضرت قائم علیه السلام در خیمه ی ایشان بوده باشد .

سوال مهمی که برای انسان پیش می آید این است که چرا معرفت به امام این قدر اهمیت

 دارد و مگر این شناخت چیست که این همه آثار و برکات دارد ، درک زمان ظهور

حضرت مهدی علیه السلام و در خیمه ی ایشان بودن سعادت بزرگی ست . مسئله ی

امامت و ولایت ، از مهم ترین مسائل حیاتی است و با شناخت این واقعیت تمام جهات

 استعدادیه ی انسان در مدارج کمال و رشد و نمو حرکت می کند و با عدم شناخت و

پیروی نکردن از این حقیقت ، استعداد ها و قابلیت ها همه در مسیر انحراف قرار گرفته

 و در لجن زار مادیات منهدم می شود . 

 
فقط دوست داشتن امام کافی نیست و نمی توانیم به آن برای نجات در قیامت دل ببندیم ،

چرا که آنها ذاتا دوست داشتنی هستند و ما هیچ هنری نکرده ایم که آنها را دوست داریم .

وقتی هنر کرده ایم که کاری کنیم آنها م را دوست داشته باشند . آن وقت می توانیم امید

نجات در قیامت هم داشته باشیم . 

پس باید تمام تلاش خود را در این راه صرف کنیم . ان شاء الله .

منابع : امام شناسی ( علامه طهرانی ) ، معرفت امام عصر .

فقیر و خسته به درگاهت آمدم رحمی

که به غیر ولای تو ام نیست هیچ دست آویز ...

یا هــــــو ...