تهذیب نفس در عصر غیبت

 

یکی از وظایف مهمّی که هر شیعة منتظر بر عهده دارد، تهذیب نفس و آراستن خود به اخلاق نیکو است، چنان‌که در روایتی که نعمانی به سند خود از امام صادق(ع) نقل می‌کند، آمده است:
«هر کس از اینکه جزء یاران حضرت قائم(ع) باشد، شاد و خوشحال می‌شود، باید منتظر باشد و در حال انتظار، اهل ورع و عمل به نیکی‌های اخلاقی باشد. پس اگر (در چنین حالی) از دنیا برود و حضرت قائم(ع) پس از او ظهور فرمایند، پاداشی همچون پاداش کسانی که ایشان را درک کرده‌اند، خواهد داشت. پس (حال که چنین است) بکوشید و در انتظار باشید. گوارایتان باد ای گروه مورد رحمت قرار گرفته!»1
موضوع تهذیب نفس و دوری گزیدن از گناهان و اعمال ناشایست، به عنوان یکی از وظایف منتظران در عصر غیبت، از چنان اهمیّتی برخوردار است که در توقیع شریفی که از ناحیة مقدّسة حضرت صاحب‌الامر(ع) به مرحوم شیخ مفید صادر گردید، اعمال ناشایست و گناهانی که از شیعیان آن حضرت سر می‌زند، یکی از اسباب یا تنها سبب طولانی شدن غیبت و دوری شیعیان از لقای آن دُرّ منیر شمرده شده است:
«... تنها چیزی که ما را از آنان (شیعیان) پوشیده می‌دارد، همانا چیزهای ناخوشایندی است که از ایشان به ما می‌رسد و خوشایند ما نیست و از آنان انتظار نمی‌رود».2
امام صادق(ع) نیز در روایتی بر موضوع داشتن تقوا و پاک‌دامنی منتظران تأکید نموده، می‌فرمایند: «تقوا و پاکدامنی و درستی... و انتظار فرج با صبر و بردباری از راه و رسم ائمه(ع) است».3 

----------------------------------
مطلب برگرفته از ghasemhasar.blogfa.com  

----------------------------------------------------

۱. نعمانی، کتاب الغیبـة، باب 11، ح16.
2. مجلسی، بحارالانوار، ج53، ص177.
3. همان، ج52، ص122.  

 

یا حق