دوباره کبوتر دلم در هوای آشیانه ی تو بال و پر می زند٬ امروز خسته و غمگین از پس کوه های سر به فلک کشیده٬ به سویت پر می کشم تا شاید ساعتی در کنار تو٬ مرهمی بر روی زخم های کهنه ام بگذارم.
مهدی جان! بیا٬ بیا تا دریای پرخروش وجودم در کنار ساحل وجودت آرامش ابدی خود را بازیابد٬ چرا که دیریست دریای وجود طوفانی است و ساحلی می جوید.
دوستی مقدم٬ نامه های دختران به امام زمان(عج)
سلام.
دریا همیشه برای ساحل بیقراره... اما ساحل چی؟ واقعا اون چی...؟
سپاس. خیلی دلنشین و قشنگ بود. شاد باشی همیشه.
سلام
امشب گرفته گریه ها دست دلم را... دریا کمک کن تا بیابم ساحلم را...
شاد وسلامت باشی همیشه.
سلام،
آرامشی که توی حیاط مسجد جمکران، میریزه توی کاسهی قلب آدم، اینقدر شیرینه که اون لحظه، تمام تعلقاتت به دنیا رو از یاد میبری تا بتونی بیشتر از این شهد بنوشی.
متن زیبایی بود.
ممنونم.
سلامت باشید.
سلام
ملتمس دعا هستیم در لحظات نابی که گفتید.
موفق باشید.