.:. بسم الله .:.
قطعه گمشده از پر پرواز کم است ....
یازده با شمردیم و یکی باز کم است ...
این همه آب که جاریست نه اقیانوس است ...
عرق شرم زمین است که سرباز کم است ...
.
.
.
پ.ن : اینکه لحظات حساس زندگیم صدا می زنی منو ، اینکه از اعماق سیاهی های زندگیم دست منو می گیری ... اینکه میون این همه دروغ و نفرت ، لبخند میزنی به زندگیم ... همه و همه اش رو ، دوست دارم و روزی هزار بار دوره کنم ... شاید حافظه ام تقویت شه ، برای بیادتو بودنم ... ایام شیرینتون نزدیکه آقا جان ... لایق بدون مارو ... شاید سعادتمند دیدارتون بشیم ...